akceptor (lat. acceptor: primalac).
1. U elektronici, trovalentni kemijski element (npr. aluminij, bor, galij, indij) koji se u proizvodnji poluvodiča u neznatnu udjelu dodaje kristalu četverovalentnoga čistog silicija ili germanija. Trovalentni atomi uzrokuju manjak elektrona u kristalnoj rešetci, a tzv. šupljine (mjesta na kojima nedostaju elektroni) popunjavaju elektroni susjednih atoma, pa se one premještaju kao da su pozitivni električni naboji. Kristal se naziva poluvodič p-tipa. (→ donor)
2. U kemiji, atom, skupina atoma ili ion koji, primajući par elektrona od drugog atoma, skupine atoma ili iona (donora), stvara kovalentnu ili koordinacijsku vezu. Također i kemijski spoj koji veže atome, molekule, ione ili subatomske čestice.
